نهم تیرماه سالجاری دومین جشنواره صعودهای برتر کوه نوردی و صعودهای ورزشی» با همت فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی برگزار و با معرفی صعود برتر به کار خود پایان داد و در نهایت هیات داوران صعود زمستانه «خط الراس دنا» را به عنوان صعود برتر سال 93 انتخاب و از اجرا کنندگان برنامه «احسان کلانتری» و «حسن قائدی» تقدیر و تشکر به عمل آورد و کلنگ نمادین صعود برتر به ایشان تقدیم شد.
خط الراس دنا با بیش از 42 قله بالای 4000 متر ،60 کیلومتر راه هوایی و حدود 90کیلومتر پیمایش در زمستان مسیری سخت و دشوار است. خط الراسی با قله های پر شیب و گردنه های پست متعدد. مدتهاست که رویای صعود زمستانه خط الراس دنا ذهن کوه نوردان زیادی را به خود مشغول کرده بود؛ کسانی که مدعی کارهای زمستانه بودند. در سال های اخیر این خط الراس شاهد 3 تلاش برای پیمایش کل مسیر بود و حتی بخشی از آن هم پیمایش شد اما به دلایلی چون خرابی هوا،برودت زیاد و شرایط نامناسب و تغییر پذیر کوهستان این مهم میسر نشد.
اما این بار رویای صعود این خط الراس صعب و سخت توسط «احسان کلانتری» و «حسین قائدی» کوه نوردان شیرازی (گروه کوهیاران پارس) تحقق یافت. کاری بس دشوار بود. 9 روز کوهنوردی آلپی در شرایط سخت زمستانه.
این صعود پنجم دی ماه از جبهه قلل غربی و از روستای «سیور» و با صعود قله «قدویس» آغاز و سپس قلل مرکزی و در آخر با صعود قله «پازن پیر» در روستای« نقل» خاتمه یافت.
سونیا بانشی خبرنگار کوه نامه به بهانه ی همین موضوع گفتگویی با احسان کلانتری یکی از اعضای این تیم انجام داده است که به استحضار خوانندگان می رسد.
احسان کلانتری متولد 1368 و ساکن شیراز. کارشناس ارشد مدیریت ورزشی از دانشگاه تربیت مدرس تهران و در حال حاضر مشغول دفاع از پایان نامه کارشناسی ارشد خود است. کوهنوردی را از زمان دبستان به همراه پدر و برادر خود آغاز کرد که بیشتر به کوه های اطراف شیراز ختم می شد ولی کوهنوردی سازمان یافته و گروهی رو از سال 1382 با صعود به قله پازن پیر دنا آغاز و حدود 10 سال هست که عضو گروه کوهیاران پارس شیراز است. همچنین مسئول بخش برف و یخ هیات کوه نوردی استان فارس ، مربی درجه 3 کوه پیمایی و یخ و برف نیز است.
کوه نامه: چه شد که تصمیم به پیمایش این خط الراس را گرفتید؟
- با توجه به اینکه من فعالیت های نسبتا خوبی در منطقه بکر و زیبای دنا انجام داده بودم، همیشه دوست داشتم و به فکر این بودم که بتوانم فعالیت های شاخصی را در این منطقه تجربه و اجرا کنم. با علاقه زیادی که نسبت به صعود های خط الراسی دارم، بارها خط الراس های مختلف دنا را به صورت جداگانه در تابستان و بهار پیمایش می کردم ولی پیمایش کل خط الراس در زمستان برنامه ای متفاوت بود که من را وسوسه می کرد. برنامه ای که توسط دوستان و مربیان خودم در سال های 81 و 86 با توجه به تلاش در خور و خوبی که انجام دادند متاسفانه موفق نشدند. در سال 91 بعد از اینکه برای دومین بار کل خط الراس دنا را بصورت سرعتی در تابستان پیمایش کردم ، تصمیم گرفتم با تکیه بر تجربیات خودم و دوستانی که در برنامه های قبل تلاش داشتند این برنامه رو اجرا کنم که در آن زمستان با همنوردی علی کریمی پس از 6 روز پیمایش و مواجه شدن با هوای بسیار خراب برنامه را نیمه تمام گذاشتیم. 2 سال بعد از آن در زمستان گذشته بالاخره رویای پیمایش خط الراس دنا برای من به اوج خودش رسید و برنامه رو اجرا کردیم.
کوه نامه: چه برنامه های شاخص و مهم دیگری تاکنون داشتید؟
- بخاطر نزدیکی شیراز به منطقه دنا بیشتر فعالیت های خودم را در این منطقه بکر و زیبا انجام می دهم که مهمترین آن ها اولین پیمایش خط الراس غربی و فرعی در زمستان ، صعود سرعتی خط الراس کل دنا + قلل فرعی در مدت 4 روز در تابستان ، صعود به تک قله دنا از مسیر های جدید در بهار و زمستان . به غیر از منطقه دنا صعود های زمستانی زیادی داشتم که 6 مرتبه صعود زمستانی دماوند از مسیر های مختلف، یک روزه یال جنوبی دماوند در زمستان، تلاش برای صعود 4 جبهه دماوند در سال 91 که به دو جبهه ختم شد، یخچال سبلان یک روزه از شابیل به شابیل و صعود به قله های البرز و 4000 متریهای دیگر در ایران و در فصل زمستان و مسیر های گرده و هاری روست در علم کوه در تابستان که در شرایط و از مسیر های نرمال صعود شدن که جز برنامه های شاخص نیستند.
کوه نامه: چه شد و چرا تیم را دو نفره بستید؟
- از نظر من به عنوان سرپرست این برنامه تعداد نفرات ایده آل برای اجرای این برنامه 3 نفر بود. ولی با توجه به شرایطی که من برای انتخاب نفرات در نظر داشتم که مهمترین آیتم ها اخلاق و تجربه بود ، فقط حسین اعلام آمادگی کرد و به طور جدی تمریناتش را ادامه داد و پیگیر برنامه شد. و ما برنامه را روی دو نفر بستیم.
کوه نامه: برای این پیمایش با چه سختی هایی دست و پنجه نرم کردید؟
- خب طبیعتا برنامه های بزرگ و مخصوصا برنامه هایی که برای اولین بار قرار است اجرا شوند برنامه ریزی و دغدغه بسیار زیادی را در قبل از اجرا می طلبد که انرژی زیادی را از نفرات می گیرد. از نظر تجهیزات علی رغم تلاش برای گرفتن اسپانسر برای پوشاک زمستانی هیچ نتیجه ای نگرفتیم، از نظر مالی خوشبختانه قسمت زیادی از هزینه ها را در قبل و بعد برنامه گروه کوهیاران پارس و فروشگاه سالومون شیراز متقبل شدند و از لحاظ اجرا و شرایط برنامه درگیری ذهنی من تحلیل نرفتن توان جسمانی تیم بود. در روز های آخر برنامه، باد های شدید روی خط الراس، برف کوبی شدید و وزن کوله ها بود. وزن کوله ها را با انتخاب تجهیزات مناسب و کافی و همچنین اندازه مقدار و حجم مواد غذایی به حداقل رساندیم که خوشبختانه میانگین وزن کوله ها در طول 9 روز 15 کیلوگرم بود.
کوه نامه: از پیمایش این برنامه چه اهدافی را پی می گرفتید؟
- اجرای پیمایش خط الراس دنا در زمستان برای من در درجه اول به عنوان یک آزمون و سنجش تجربیات، آموخته ها و تمریناتم در سال های گذشته بود و اجرای این برنامه طولانی مدت با شرایط خاص به صورت ترجیحا آلپی و سبکبار معیار مناسبی برای در نظر گرفتن جایگاه و حد خودم در فعالیت های کوهنوردیم بود. در درجه دوم ماحصل این برنامه زیر بنا و قدم رو به جلویی بود برای صعود هایی که در آینده در نظر دارم.
کونامه: از اول، اجرای این برنامه برای شرکت در جشنواره بود و یا اینکه اتفاقی این امر صورت گرفت؟
- خب من پیش از اجرای برنامه تلاش کردم با مستند سازی همه مراحل یک گزارش خوب و کاملی را از این برنامه ارایه کنم که بعد از اتمام گزارش هم خودم هم دوستانم تصمیم گرفتیم که این گزارش را برای شرکت در جشنواره ارسال کنیم. ضمن اینکه در شیراز همایش گزارش خوانی خوبی را انجام دادیم که سعی کردیم بیشتر به انتقال تجربیات و شرایط صعودمان بپردازیم.
کوه نامه: اصولا با برگزاری این دست جشنواره ها موفق هستید؟
- شرکت در جشنواره صعود های برتر جدا از بحث رقابت، می تواند به معرفی مناطق مستعد کوه نوردی در کشور ، انتقال تجربیات و شرایط خاص هر برنامه به علاقه مندان کمک شایانی کند و مهمتر از آن به رشد گزارش نویسی و مستند سازی مراحل اجرای برنامه ها که یکی از ضعف های بزرگ کوه نوردی ایران یا حتی کشور های خارجی است، کمک کند.
کوه نامه: تصور می کردید به عنوان صعود برتر انتخاب شوید؟
- راستش زیاد به این قضیه فکر نمی کردم چون که هدف و بطن این جشنواره مهم هست که قبلا بهش اشاره کردم. ولی باید اشاره کنم من شخصا هم در جلسه گزارش خوانی دو برنامه دیگر شرکت کردم هم اینکه گزارش های کتبی برنامه ها را خوانده بودم ، خب درصد اول شدن برنامه دنا را خیلی بالا می دیدم.
بعد از گرفتن کلنگ خوشحالی اصلی من این بود که صعود های داخلی دوباره جایگاه خودش را پیدا کرده و این می تواند به طور مستقیم کیفیت کوه نوردی را اعتلا ببخشد. امیدوارم سال های بعد تعداد برنامه های نامزد در این جشنواره افزایش پیدا کند. البته نه اجرای برنامه با هر قیمتی برای اول شدن!!!!!!
کوه نامه: آیا برنامه هایی از این دست را باز هم اجرا خواهید کرد؟
- طبیعتا پیمایش خط الراس دنا تجربه فوق العاده ای برای من بود و در نظر دارم از این تجربیاتم در صعود های دیگرم استفاده کنم، صعود هایی با کیفیت بیشتر و اشتباهات کمتر. این نوع برنامه ها برنامه ریزی زیادی را می طلبد و اگر شرایط تمریناتم جور باشد برنامه های زیادی از این دست می شود اجرا کرد. شخصا برنامه هایی را می پسندم که دارای چالش زیادی هستند و تا آخر برنامه احتمال موفقیت در برنامه مشخص نباشد و موفقیت در برنامه منوط به تلاش تا آخرین لحظات باشد.
کوه نامه: خب! یعنی باز هم قصد دارید برنامه هایی از این دست را اجرا کنید؟
- چرا که نه.... در حال برنامه ریزی بر روی تک قله های دنا از مسیر های جدید و فنی هستم و از طرفی دیگر در حال آماده سازی و برنامه ریزی برای پیمایش خط الراس جوپار در کرمان. خط الراسی که از نظر مسافتی کمتر از دنا هست ولی چالش های فنی زیادی را دارد. البته اجرای این برنامه ها منوط به رسیدن به اوج آمادگی هست...
کوه نامه: ورزش کوه نوردی کشور با چه سختی ها و گرفتاری هایی روبه رو است؟
- تقریبا همه رشته های ورزشی در کشور دارای مشکلات زیادی هستند که منشا همه آنها ابتدا ساختار و بدنه ورزش کشور و اهمیت و جایگاه ورزش در زندگی افراد جامعه از منظر سران دولت است و در ادامه سو مدیریت در استفاده از منابع و برنامه ریزی است. خوشبختانه با تغییر سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش و به روی کار آمدن متخصصان در امر ورزش ( هر چند کم) و همچنین رویکرد 2 ساله اخیر فدراسیون کوه نوردی و صعود های ورزشی تغییرات و پیشرفت های محسوسی را شاهد هستیم. البته نباید انتظار داشت با این زیر ساخت ها، تغییرات به یکباره انجام شود. خوشبختانه فدراسیون با روندی که در آموزش افراد پیش گرفته تا حدی به بالا بردن کیفیت فعالیت ها و مهمتر از آن کاهش حوادث کوه نوردی که دغدغه اصلی کوه نوردان است کمک کرده است. در بخش حرفه ای مشکل اصلی و اساسی عدم اسپانسرینگ افراد از نظر مالی است که امیدوارم که وزارت ورزش همانند بسیاری از کشور های دیگر سیاست هایی را اتخاذ کند تا حامیان را سوق بدهند به سمت فعالیتهای ورزشی که فاصله بین حامی و ورزشکار کمتر و کمتر شود.
کوه نامه: انتظارات تان از متولیان و مسوولان امر کوه نوردی چیست؟
- درخواست من بیشتر معطوف به بعد همگانی ورزش کوه نوردی که زیر بنای سطوح بالاتر این ورزش است و در حقیقت از نظر تعداد افراد فعال دارای آمار بسیار زیادی نسبت به سطوح دیگر کوه نوردی است که روز به روز هم بر تعداد این افراد افزوده می شود، است. با برنامه ریزی مناسب و بلند مدت می شود در زمینه سلامت، حفظ محیط زیست ناچیزی که الان داریم ،آموزش های پایه کوهپیمایی، کاهش حوادث و ... شاهد توسعه پایدار در کوهنوردی باشیم. هر چند کمی دیر شده است.
- کوه نامه: از وقتی که گذاشتید سپاسگزاریم
سونیا بانشی خبرنگار کوه نامه
