پرجنب و جوش ، بی قرار و پر انرژی و بسیار وقت شناس، می شود حسین رضایی را این گونه خواند. حسین رضایی رییس کارگروه روابط عمومی فدراسیون که از قضا بسیار خوش مشرب و روابط عمومی بسیار قوی هم دارد، قریب چهارده سال بر این سمت تکه زده اما گویی روز اول مسوولیتش هست که اینگونه با انگیزه و فعال و پر انرژیست. وی یک بار کاندیدای ریاست فدارسیون نیز شده است.
حسین رضایی همچنین مجری تلویزیون هم هست و غالبا برنامه هایی با حضور مخاطبان از طیف های مختلف اجرا کرده است از کتاب تا برق و این اواخر ورزش و با دست اندرکاران به صحبت و گفتگو نشسته، اما خود تن به مصاحبه نداده است!
پایان سال 92 وبلاگ کوه نوشت حسین رضایی توسط تیم نویسندگان کوه نامه به عنوان وبلاگ برتر شناخته و معرفی شد. به بهانه ی اهدای تقدیر نامه وبلاگ برتر به سراغ وی رفته تا ضمن اهدای آن مصاحبه ای با وی داشته باشیم.
این مصاحبه در محیطی صمیمی، قریب دو ساعت زمان برد و حرف های بسیاری گفته شد. ضمن تشکر ویژه از حسین رضایی بابت شرکت در این مصاحبه ماحصل این گفتگو به صورت زیر تنظیم و خدمت خوانندگان عزیز کوه نامه ارائه می شود.
کوه نامه: ابتدا مایلیم خوانندگان ما بیشتر با «حسین رضایی» آشنا شوند
-متولد 26 شهریور 1354 هستم، دانش آموخته رشته «علوم ارتباطات» با گرایش «روابط عمومی» و از سال 79 همکاری با فدراسیون کوه نوردی و صعودهای ورزشی را آغاز کردم و طی این سال‌ها با رؤسا و سرپرستان مختلف این فدارسیون؛ آقایان صادق آقاجانی، محمد حسین هوایی، محمود شعاعی و اخیراً نیز رضا زارعی، به عنوان «مسئول روابط عمومی» همکاری داشته و دارم.
البته به آقای «زارعی» در همان روزهای بدو انتخابشون عرض کردم، دوستی‌ها سرجایش، اگر نیاز و تمایلی به همکاری با حقیر نیست خداحافظ و اگرهم مایل باشید، به تداوم همکاری با شما ادامه می دهم که ایشان هم به بنده لطف داشتند و اخیراً بنده را به عنوان رییس کارگروه روابط عمومی فدراسیون منصوب کردند، که امیدوارم بتونم بیشتر از گذشته برای جامعه کوهنوردی و صعودهای ورزشی مثمر ثمر باشم و پاسخ اعتماد ایشان را به شایستگی بدهم.
کوه نامه: رییس روابط عمومی فدارسیون کوه نوردی خودش چقدر با کوه عجین است به نوعی کوه نوردی می کند و تاکنون چه قله هایی را صعود کرده است؟
-خب البته وقتی با یک مجموعه ای در ابعاد فدراسیون همکاری داری، خواه ناخواه مبتلای آن رشته ورزشی می‌شوی، لذا به رغم مشغله فراوان حتی در روزهای تعطیل، با این وجود کوهپیمایی هفتگی و تقریباً منظم و مکرری به ارتفاعات شمال تهران دارم. در مجموع حرفه ای و هیمالیانورد نیستم، در عوض آتشفشان‌‌نوردم! ... و اگر قابل عرض باشد؛ قله دماوند، آرارات ترکیه و فوجی یامای ژاپن را صعود کرده ام.
کوه نامه: آیا رییس فدراسیون و خب بالتبع رییس روابط عمومی فدراسیون کوه نوردی الزاما باید یک کوه نورد حرفه ای باشد؟
-
به نظر من الزامی وجود ندارد! در واقع «مهارت و درایت در مدیریت» می تواند کمبود تخصص را جبران کند. اینکه رییس یک فدراسیون ورزشی یا روابط عمومی فدراسیون، الزاما باید یک ورزشکار خوب در آن رشته باشد، پیش شرطی غیرمتعارف است و نمونه های موفق زیادی را می توان در فدراسیون‌ها نام برد که چنین نبوده است. در فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی نیز، کوه نورد یا سنگ‌نورد حرفه ای بودن الزام نیست، اما شکی نیست که می‌تواند یک «مزیت» باشد. به اعتقاد من توانمندی مدیریت؛ مبتنی بر دانش، هوش، مهارت و تدبیر است و به همین منظور می شود خلاء ناشی از آن مزیت را به راحتی از طریق مشاوره‌های حرفه ای و بهره مندی از نظرات و تجربیات متخصصان و خرد جمعی پر کرد.
کوه نامه: دوسه سالی هست که روابط فدراسیون کوه نوردی به عنوان روابط عمومی برتر فدارسیون های ورزشی انتخاب می شود چرا این روابط عمومی و بر چه اساس؟
-
آئین انتخاب و تجلیل از روابط عمومی های برتر فدراسیون‌ها، سه سال است که پایه گذاری و انجام شده و متولی آن وزارت ورزش و جوانان است. در این راستا پارامترهایی چون اطلاع رسانی، ارتباط با رسانه‌ها، پایگاه خبری اینترنتی، برگزاری همایش‌ها و جشنواره ها، پاسخگویی، مشارکت در هسته های مشورتی فدراسیون و غیره مورد ارزیابی قرار می گیرند و از این سه دوره دو سال پیاپی است که روابط عمومی فدراسیون به عنوان «برتر» معرفی و از سوی دو وزیر آقایان دکتر عباسی و دکتر گودرزی مورد تقدیر قرار گرفته است.
کوه نامه: خب حسین رضایی علاوه در فعالیت در سایت فدراسیون وبلاگ شخصی هم به نام «کوه نوشت» در حوزه کوه نوردی و رسانه دارد. کوه نوشت وبلاگی غنی ای است که به اخبار کوه نوردی می پردازد چند سال است فعالیت می کند؟
-
از سال 83 وبلاگ نویسی را در حوزه‌ی انتشار اخبار کوه نوردی و صعودهای ورزشی همراه با بازخوردها و ارائه نظرات در این خصوص، ارتباطات ، رسانه و موضوعات اجتماعی با رويکرد شخصی آغاز کردم، اخیراً نیز فتوبلاگ «روزنه» را نیز به آن پیوست کرده ام که به انتشار عکس‌هایم اختصاص دارد.
کوه نامه: این همه سال آیا خسته نشدی؟ با توجه به اینکه حتما در روند کار با برخوردهایی مواجه می شوی، فشار زیادی هم وارد می شود و در عین حال کاری‌ست بی جیره و مواجب!
-
خب طبیعتا مثل هر کاری خستگی دارد، دغدغه دارد، صرف وقت و انرژی دارد، و همان طور که گفتید بنا بر ملاحظاتی هیچ گاه عواید مالی و کسب درآمد نیز - به رغم اینکه متقاضیان متعددی دارم - نداشته! ... اما این ها همه قابل تحمل است ... گاهی فراتر از رنج و فشار، با تخطئه و تخریب مواجه می شوی، به نوعی که دلت می خواهد عطایش را به لقایش ببخشی و درش را تخته کنی و بروی دنبال همان فتوبلاگ عکاسی! ... اما به واقع دیگر «کوه نوشت» با قریب به یک دهه فعالیت، متعلق به شخص «حسین رضایی» نیست! ... چراکه وقتی روزانه تعداد قابل توجهی مخاطب به وبلاگت سر می زنند، یک جور تعهد نانوشته برایت ایجاد می کند و در واقع به احترام این مخاطبان عزیز حتی مخاطبانی که به هر دلیلی دوستت ندارند، باید ادامه بدهم. به قول حضرت حافظ: " راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست/ آنجا جز آنکه جان بسپارند، چاره نیست"!
کوه نامه: تو کاندیدای ریاست فدارسیون شدی و با توجه به اینکه حسین رضایی بین کاندیداها اولین نفری بود که برنامه مدون خودش را قبل از انتخاب منتشر کرد فکر می کنی اگر انتخاب می شدی منشا تحول می شدی آن هم با این همه مشکلات و محدودیت های بودجه ای؟
-
پاسخ به این سئوال دشوار است. به اعتقاد من وقتی کاندیدای یک مسئولیت می‌شوی، باید برنامه و هدف داشته باشی، و برنامه ها و اهداف و راه‌های تحقق اهداف را نیز تبیین کنی، اما از وعده و قول مساعد موفقیت باید پرهیز کرد ... راستش من به صورت جدی وارد عرصه انتخابات نشدم، انتخابات و رقابت جدی در آن آداب و اسلوبی دارد که ترجیح من در آن مقطع بنا بر ملاحظات شخصی، صرفاً حضور و معرفی بود . اما فارغ از مراتب انتخابات، پس از سال ها کار در فدراسیون، صدا و سیما، ارتباطات رسانه‌ای و تعامل با چهره‌های دانشگاهی، مسئولین سازمان‌ها و نهادهای مختلف وذی نفوذ، قطعاً از این پتانسیل هر جا که لازم باشد بهره خواهم برد.
-
کوه نامه: در دوره بعد کاندیدا ریاست فدارسیون خواهی شد؟
-
بستگی دارد! به مؤلفه‌های متعددی بستگی دارد ... حضور سال گذشته ام برای عیارسنجی، میزان اعتبار و برآورد از فضا و مناسبات آن خیلی مفید بود، ولی اگر روزی ضرورت و نیاز ایجاب کند و باز تصمیم به این کار بگیرم، با تمام توان، ارتباطات، ظرفیت‌ها و همان آداب و اسلوبی که لازمه‌ی هر رقابت جدی انتخاباتی است، وارد عرصه خواهم شد.
کوه نامه: حسین رضایی حدود 14 سال است در فدراسیون بوده و چند رییس دیده و با آنها کار کرده و به نوعی تاریخ ناطق و زنده فدراسیون و به نوعی مخزن الاسرفدراسیون است، از این سال ها بگو، آیا ناگفته ها را منتشر خواهی کرد؟
-
علاوه بر تجربیات گرانقدر از حضور در اجلاس جهانی کوهنوردی در ژاپن گرفته تا میزبانی اولین اجلاس جهانی کوهنوردی در تهران و مسابقات بزرگ پارک ملت در فضای باز، ما دراین سال ها با بحران ها و رخدادهای زیاد و بزرگی مواجه شدیم که بسیاری از آن ها خاطراتی تلخ را در ذهن ما و جامعه رقم زد، اما به واقع در عرصه ی کاری، پختگی و تجربیات ارزشمندی را به همراه داشته است. در تمام این سال‌ها، قطعا برای هر فردی که مسئول بوده ناگفته ها و ماجراهای خاصی وجود دارد، شاید روزی مجالی شود، تا آنها را که اغلب مکتوب کرده ام، روایت و منتشر کنم.
![]()
کوه نامه: خب تو در تلویزیون هم مجری هستی و مردم اجرای خوب و قوی تو را دیده اند و به نوعی باعث خوشحالیه که از بین اهالی کوه نوردی فردی در تلویزیون مجری هست چه شد به تلویزیون رفتی؟
-خب اساساً برای بسیاری از دانش آموختگان ارتباطات و علوم رسانه‌ای، کار کردن در «رسانه ملی» به عنوان «فراگیرترین رسانه‌ی کشور»، از اهمیت و ارزش خاصی برخوردار است، و حتی به نوعی آرزویشان تلقی می شود، مثل خود من! ... زمان دانشجویی از کنار جام جم در خیابان ولی عصر قدم می‌زدم و رد می شدم و با خودم می‌گفتم آیا می شود؟! ... آخرین سال‌های تحصیل بودم و گاهی در بعضی از کنفرانس ها و همایش های علمی و هنری مجری‌گری می‌کردم، یک روز در انتهای یکی از همین اجراها، یکی از تهیه کنندگان شبکه سه سیما که برای تولید آن برنامه در محل حضور داشت، سراغ من آمد و از من برای تست اجرای تلویزیون دعوت کرد و به هرحال من در یک رقابت با متقضیان متعددی که آنها نیز دعوت شده بودند، انتخاب شدم و اولین اجرای تلویزیونی ام در سال 85 در برنامه «باغ کاغذی» شبکه سه شروع شد تا سال 89 و سپس «مجله خبری برق» در سال 90، و از سال 92 هم افتخار همکاری با شبکه ورزش سیما را دارم.
در شبکه ورزش برنامه‌هایی که اجرا می‌کنم در رشته‌های مختلف ورزشی است . چهارشنبه ها و پنج شنبه ها، اما تلاش داشته و دارم به جهت علاقه به ورزش کوهنوردی، از این ظرفیت رسانه‌ای تا قدر توانم به موضوعات مرتبط و کمتر مطرح شده‌ی این رشته بپردازم. بنابراین سعی کرده ام روزهای «چهارشنبه» را بیشتر به سراغ کوهنوردی، سنگ‌نوردی، محیط زیست، فعالان، کارشناسان و ورزشکاران این حوزه بروم.در این رابطه از پیشنهادات یکایک علاقه‌مندان در معرفی برنامه‌ها، کارهای شاخص و جالب خود استقبال می‌کنم و اگر احیانا فیلم ها و آثاری دارند و مایلند که از تلویزیون پخش شود، می توانم زمینه مذاکره با تهیه کنندگان شبکه را برایشان فراهم کنم. به هر حال امیدوارم بتوانم برای همه علاقمندان این عرصه به قدر وسعم مفید باشم.
کوه نامه: سخن آخر حسین رضایی؟ چیزی هست که ما نپرسیده باشیم و بخواهی بگویی؟ توصیه ای؟
-اتمسفر حضور کوهنوردی و صعودهای ورزشی در فضای مجازی بسیار بالاست. حتی به جرأت می‌توان گفت بیشتر از سایر رشته های ورزشی. این حجم و ظرفیت هم «فرصت» است و هم «تهدید» ... هم «فرصت» است که در راستای، دانش افزایی، اطلاع رسانی پاک، تبلیغات اثربخش، نقد سازنده، بهبود و پیشرفت همه جانبه‌ی این رشته فعالیت کند وبالنده باشد، هم «تهدید» است اگر با تخریب، هتک حرمت، نشراکاذیب، طرح ادعاهای غیرمستند، تهمت و افترا و تخطئه‌ی غیرمنصفانه همراه باشد. من ادعایی در پاک بودن فعالیتم در این باره ندارم، باید مخاطبان قضاوت کنند، اما تمام تلاش خودم را خواهم کرد تا در مسیر درستی که مفید باشد فعالیت کنم. ترجیح می‌دهم تا توصیه و تذکر و نهیب را ابتدا به خودم داشته باشم و عمل کنم تا مصداق آن حکایت نشوم!
فردی می‌گفت؛ فرزندم نماز نمی‌خواند. به او گفتند؛ از فضیلت‌های نماز برایش بگو! جواب داد، گفته‌ام ولی اثر نداشته، گفتند؛ از نعمت‌های بهشت بگو!، گفت؛ خیلی گفته‌ام ولی بی‌اثر بوده! گفتند؛ از عذاب جهنم بگو؛ گفت گفته‌ام اما تاثیر نداشته، پرسیدند؛ خب! ببین حرف حساب فرزندت چیه؟! گفت؛ هیچی! می‌گوید خودت بخوان تا من هم بخوانم!
لذا امیدوارم قول و فعلمان منطبق باشد، اگر خود ما به آنچه درست و سلیم است عمل کنیم، قطعا هوش و بینش افکارعمومی، به مرور زمان سره از ناسره را تمییز و تشخیص خواهد داد.
در پایان ضمن سپاس از لطف و عنایت دوستان عزیز در پایگاه اینترنتی «کوه نامه»، برایتان آرزوی موفقیت بیش از پیش در این عرصه دارم.
مصاحبه: فرشید داوودی با همکاری بهرام پور علی بابا
عکس: بهرام پور علی بابا
و تشکر ویژه از حضور آقای عزیز حبیبی
