کوه نامه: از وبلاگ های و سایت های کوه نوردی
قله خلنو یکی از قلل مرتفع و سرسخت البرز مرکزی می‌باشد که بعد از قله دماوند، دومین قله مرتفع البرز مرکزی و بلندترین قله استان تهران است.
این قله سرسخت از شمال‌غربی به دره وارنگه‌رود، از شرق به دشت لار، از غرب توسط خط‌الرأس هرزه‌کوه به رودخانه کرج و از جنوب توسط خط‌الرأس سرکچالها به شمشک منتهی می‌شود و سرچشمه اصلی رودخانه وارنگه‌رود بوده و تأمین‌کننده و منبع سد کرج می‌باشد.
قله خلنو با ارتفاع ۴۳۷۴ متر در شمال روستای لالان، از توابع فشم قرار دارد.
بنا بر گزارش برنامه در سایت باشگاه کوهنوردی اسپیلت:
جمعه ۱۳۹۳٫۳٫۲ تیم باشگاه اسپیلت در قالب یک تیم ۲۴ نفره، تهران را به مقصد روستای لالان ترک کرده، پس از گذر از فشم و سه‌راهی لالان، به روستای لالان رسیدیم. در میدان اصلی لالان متوجه شدیم به خاطر مسائل زیست‌محیطی از ورود اتومبیل به بالای روستا جلوگیری می‌شود و ما به اجبار تا بالای روستا را پیاده طی کردیم و از ابتدای کوچه‌باغ‌های زیبای لالان کوهنوردیمان را آغاز کردیم.
شروع مسیر با وجود انواع گیاهان، هر شخصی را به وجد می‌آورد. با رسیدن به رودخانه پرآب لالان برای عبور از آن، ابتدای از روی تخته‌ای که بر روی رودخانه قرار داده شده بود رد شدیم و بعد از آن هم با احتیاط از روی سنگ‌های ریشه‌ای درون رودخانه پریدیم.
بعد از حدود یک ساعت‌ونیم کوهپیمایی به چشمه تلخ‌آب رسیدیم و برای صبحانه توقف کردیم. بعد از صرف صبحانه کمتر از یک ساعت کوهپیمایی به آبشار خلنو رسیدیم و بدون توقف در آن منطقه زیبا، به دلیل کمبود وقت، مسیرمان را ادامه دادیم.
طبیعتاً از آنجا باید گردنه ورزآب و قله برج دیده می‌شد، ولی به دلیل وجود ابر بر روی آنها هیچکدام به چشم نیم‌خورد که البته ابرهای روی گردنه جلوه زیبایی داشت.
هوا ابری و کمی مه‌آلود و به دلیل بارندگی شب قبل مسیر گل‌آلود و لغزنده بود. بعد از آبشار توقف بسیار کوتاهی داشتیم. هرچه بالاتر می‌رفتیم ابرها هم ارتفاعشان را کم می‌کردند و ما تا روی گردنه را در لابه‌لای ابرها و در هوایی کاملاً مه‌آلود که شعاع دیدمان به حدود ۱۰ متر می‌رسید، پیش رفتیم.
از روی یال به سمت قله برج حرکت نموده، با سرعت خوبی که داشتیم با یک توقف کوتاه مسیر تقریباً سنگی و پربرف را طی کردیم.
سه نفر از اعضای تیم از بین راه تصمیم به بازگشت گرفتند و سر یال ورزآب منتظر ما ماندند. در ساعت ۱۳:۳۰، ۲۱ نفر از اعضای تیم موفق به صعود قله ۴۳۱۰ متری برج شدند. با توجه به تیغه‌ای بودن مسیر قله برج تا قله خلنو و همچنین مسیر برگشت که برف زیادی داشت و نیازمند برفکوبی بود. تصمیم گرفتیم چهار نفر از اعضای تیم به نمایندگی به قله خلنو صعود کنند.
دیدن قله خلنو در انتهای این تیغه‌ها بسیار جالب و دیدنی بود که برای صعود آن باید با سنگ‌ها و برف دست‌وپنجه نرم می‌کردیم، به ویژه رخ شرقی تیغه‌های ژاندارک که شوق سنگنوردی را در آن ارتفاع در دل هر سنگنوردی بیدار می‌کرد.
با کمترین توقف از قله برج به طرف خلنو حرکت کردیم و با انجام برفکوبی سنگینی، خودمان را به زیر تیغه‌های ژاندارک رساندیم. عبور از این تیغه‌ها نیاز به گذراندن دوره‌های سنگنوردی دارد. خیلی سریع و با احتیاط از تیغه‌ها عبور کرده و با گذشتن از خلنوی کوچک به ارتفاع ۴۳۳۴ متر، به خلنوی بزرگ با ارتفاع ۴۳۷۴ متر رسیدیم.
اولین چیزی که روی قله جلب توجه می‌کرد، یادبود مرحوم ابراهیم شیخی بود که بر روی قله نصب شده بود.
بعد از گرفتن عکس از مسیر کاسه خلنو فرود آمدیم که به دلیل وجود برف زیاد تا سرگردنه ورزآب، برفکوبی داشتیم.
تیم اول از قله برج برگشته و در منطقه چشمه تلخ‌آب منتظر ما بود. سریعاً خودمان را به تلخ‌آب رسانده و در ساعت ۲۰:۰۰ همگی در میدان لالان سوار ماشین شده و به سمت تهران حرکت کردیم.
گزارش کامل به همراه عکس های بیشتر در سایت باشگاه کوه نوردی و سنگنوردی اسپیلت
http://espilat.com/new/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B5%D8%B9%D9%88%D8%AF-%D9%82%D9%84%D9%87-%D8%AE%D9%84%D9%86%D9%88-%D9%80-1393-03-02/
